درگذشت مادربزرگ مامانی
انا لله و انا الیه راجعون «و هر از گاه در گذر زمان در گذر بی صدای ثانیه های دنیای فانی،جرس کاروان از رحیل مسافری خبر می دهد که در سکونی، آغازی بی پایان را می سراید» پسرم اینباربرخلاف همیشه به جای آنکه اززبان زیبای کودکانه ات بنویسم ارزبان خودم می نویسم . می نویسم شایدنوشتن تسلی بخش روح بی قرار وناآرامم باشد. عزیزم ،نازنینم:، دلم نیمد تووبلاگت ازغم وجدایی ورفتن بنویسم.ولی وقتی واقع بینانه به مساله فکرکردم دیدم این مسیرست که دیریازود بایدازآن گذرکنیم.ومرگ عزیزان هم جزیی از خاطرات ماست ،خاطراتی تلخ که به ما یادآوری می کنه مارهگذرانیم .پس قدرلحظات با...